Poreski tretman korišćenja službenog vozila u privatne svrhe
(Mišljenje Ministarstva finansija iz Biltena MF, br. 413-00-96/2015-04 od 11.9.2015. godine)
Odredbom člana 13. stav 1. Zakona o porezu na dohodak građana („Sl. glasnik RS“, br. 24/01, 80/02, 80/02−dr. zakon, 135/04, 62/06, 65/06−ispravka, 31/09, 44/09, 18/10, 50/11, 91/11−US, 93/12, 114/12−US, 47/13, 48/13−ispravka, 108/13, 57/14 i 68/14−dr. zakon, u daljem tekstu: Zakon) propisano je da se pod zaradom, u smislu tog zakona, smatra zarada koja se ostvaruje po osnovu radnog odnosa, definisana zakonom kojim se uređuju radni odnosi i druga primanja zaposlenog.
Zaradom, saglasno odredbi člana 14. stav 1. Zakona, smatraju se i primanja u obliku bonova, novčanih potvrda, robe, činjenjem ili pružanjem pogodnosti, opraštanjem duga, kao i pokrivanjem rashoda obveznika novčanom nadoknadom ili neposrednim plaćanjem. Osnovicu poreza na zaradu, saglasno članu 14. stav 5. Zakona, predstavlja:
- nominalna vrednost bonova i novčanih potvrda,
- cena koja bi se postigla prodajom robe na tržištu,
- naknada koja bi se postigla na tržištu za uslugu, odnosno pogodnost koja se čini obvezniku,
- novčana vrednost pokrivenih rashoda, uvećana za pripadajući porez i doprinose za obavezno socijalno osiguranje koje iz zarade plaća zaposleni (u daljem tekstu: pripadajuće obaveze iz zarade).
Odredbom člana 14a stav 1. tačka 1) Zakona propisano je da se primanjima po osnovu činjenja ili pružanja pogodnosti u smislu člana 14. stav 1. ovog zakona, smatraju naročito korišćenje službenog vozila i drugog prevoznog sredstva u privatne svrhe. Vrednost navedenog primanja mesečno, za svaki započeti kalendarski mesec korišćenja vozila, predstavlja iznos u visini 1% tržišne vrednosti službenog vozila i drugog prevoznog sredstva, prema podacima nadležne organizacije sa stanjem na dan 31. decembra godine koja prethodi godini korišćenja vozila, umanjena za iznos koji je zaposleni platio za to korišćenje, saglasno stavu 2. tog člana Zakona. Kod utvrđivanja osnovice poreza na zaradu primanja iz ovog člana uvećavaju se za pripadajuće obaveze iz zarade (stav 4. član 14a Zakona).
Saglasno navedenom, kada poslodavac kao najmoprimac zaključi ugovor o rent a car uslugama i iznajmi vozilo za sopstvene potrebe, pa to vozilo u skladu sa ugovorom o radu zaposlenom da na korišćenje (u službene) i u privatne svrhe, takvo primanje fizičkog lica predstavlja činjenje ili pružanje pogodnosti zaposlenom u vidu korišćenja službenog vozila i drugog prevoznog sredstva u privatne svrhe i podleže oporezivanju porezom na dohodak građana na zarade. Osnovicu poreza na zarade čini vrednost navedenog primanja (za privatne svrhe) koja se utvrđuje na mesečnom nivou tako da za svaki započeti kalendarski mesec korišćenja vozila predstavlja iznos u visini 1% tržišne vrednosti službenog vozila i drugog prevoznog sredstva, prema podacima nadležne organizacije sa stanjem na dan 31. decembra godine koja prethodi godini korišćenja vozila, uvećana za pripadajuće obaveze koje iz zarade plaća zaposleni. Tako utvrđena osnovica poreza na zarade umanjuje se za novčana plaćanja koja zaposleni (iz svoje zarade iz koje su plaćeni porez i doprinosi) plaća poslodavcu u vezi sa ostvarenim primanjem.
Inače, Ministarstvo finansija smatra da bi pitanje korišćenja službenog vozila i drugog prevoznog sredstva u privatne svrhe trebalo da bude uređeno opštim aktom poslodavca (kolektivni ugovor, pravilnik i dr.), odnosno ugovorom između poslodavca i zaposlenog.
