(Mišljenje Ministarstva finansija, br. 011-00-1068/2016-04 od 8.12.2016. god.)
“U skladu sa članom 9. stav 1. Zakona o porezu na dobit pravnih lica („Sl. glasnik RS“, br. 25/01 … i 112/15, u daljem tekstu: Zakon), troškovi zarada, odnosno plata, priznaju se u iznosu obračunatom na teret poslovnih rashoda. Stavom 2. istog člana Zakona propisano je da se primanja zaposlenog koja se, u smislu zakona kojim je uređeno oporezivanje dohotka građana, smatraju zaradom, uključujući i primanja na koja se do iznosa propisanog tim zakonom ne plaća porez na zarade, priznaju kao rashod u poreskom bilansu u poreskom periodu u kome su isplaćena, odnosno realizovana.
U smislu odredaba zakona koji uređuje rad, zaposleni ima pravo na odgovarajuću zaradu koja se utvrđuje u skladu sa zakonom, opštim aktom i ugovorom o radu, a sastoji se od zarade za obavljeni rad i vreme provedeno na radu, zarade po osnovu doprinosa zaposlenog poslovnom uspehu poslodavca (nagrade, bonusi i sl.) i drugih primanja po osnovu radnog odnosa u skladu sa opštim aktom i ugovorom o radu.
S tim u vezi, rashodi koje obveznik (poslodavac) iskaže u svojim poslovnim knjigama na ime obračunatih zarada, kao i bonusa (obračunatih po osnovu doprinosa zaposlenog poslovnom uspehu poslodavca), uključujući i pripadajući porez i doprinose za obavezno socijalno osiguranje, priznaju se kao takvi u poreskom bilansu obveznika u skladu sa članom 9. stav 1. Zakona.
Međutim, rashodi obveznika (kao poslodavca) po osnovu izdataka za zaposlene koji se, u smislu propisa koji uređuju oporezivanje dohotka građana, smatraju zaradom, kao što su primanja na koja se ne plaća porez na zarade do iznosa propisanog tim zakonom (kao npr. u slučaju jubilarnih nagrada) priznaju se na teret rashoda u poreskom periodu u kojem su isplaćena i to u celokupnom iznosu (nezavisno od toga da li se radi o isplati izvršenoj do visine neoporezivog iznosa ili preko neoporezivog iznosa), u skladu sa članom 9. stav 2. Zakona.”
Izaberite poslovnu jedinicu koju želite da kontaktirate:
