Članom 4. Zakona o izmenama i dopunama Zakona o porezu na dodatu vrednost(“Sl. glasnik RS” broj 108/16), u potpunosti je izmenjen član 12. Zakona o porezu na dodatu vrednost, kojim se određuje mesto prometa usluga, u smislu ovog zakona, kao i pravila za određivanje mesta prometa usluga.
Zakon o izmenama i dopunama Zakona o porezu na dodatu vrednost stupio je na snagu 01.01.2017. godine, ali se član 4. ovog zakona, odnosno izmenjeni član 12. Zakona o porezu na dodatu vrednost, u daljem tekstu: Zakon, primenjuje od 01.04.2017. godine.
1. Određivanje poreskog obveznika za svrhu primene pravila o mestu prometa usluga
Izmenjenim članom 12.stav 1 Zakona propisano je da se ovim članom određuje poreski obveznik isključivo za svrhu primene pravila o mestu prometa usluga.
Kad uslugu pruža obveznik PDV-a, poreskim obveznikom smatra se:
- svako lice koje obavlja delatnost kao trajnu aktivnost, bez obzira na cilj obavljanja te delatnosti;
- pravna lica, državni organi, organi teritorijalne autonomije sa sedištem u RS;
- strana pravna lica, državni organi, organi teritorijalne autonomije i lokalne samouprave, registrovani za plaćanje poreza na potrošnju u državi u kojoj imaju sedište ( član 12. stav 3. Zakona).
Kad uslugu pruža strano pravno lice koje u RS nije obveznik PDV-a, poreskim obveznikom smatra se:
- svako lice koje obavlja delatnost kao trajnu aktivnost, bez obzira na cilj obavljanja te delatnosti;
- pravna lica, državni organi, organi teritorijalne autonomije i lokalne samouprave (član 12. stav 3. Zakona).
2. Načela za određivanje mesta prometa usluga
Načela za određivanje mesta prometa usluga, u situaciji kad je određen poreski obveznik, prema napred navedenim pravilima, su:
- ako se promet usluga vrši poreskom obvezniku, mestom prometa usluga smatra se mesto u kome primalac usluga ima sedište ili stalnu poslovnu jedinicu, ako se promet usluga vrši stalnoj poslovnoj jedinici koja se ne nalazi u mestu u kojem primalac usluga ima sedište, odnosno mesto u kojem primalac usluga ima prebivalište ili boravište (član 12, stav 4. Zakona);
- ako se promet usluga vrši licu koje nije poreski obveznik, mestom prometa usluga smatra se mesto u kojem pružalac usluga ima sedište ili stalnu poslovnu jedinicu, ako se promet usluga vrši iz stalne poslovne jedinice koja se ne nalazi u mestu u kojem pružalac uluga ima sedište, odnosno mesto u kojem pružalac usluga ima prebivalište ili boravište (član 12. stav 5. Zakona).
3. Izuzeci kod određivanja mesta prometa usluga – posebna pravila za određivanje mesta prometa usluga
Izuzetno od odredbi člana 12. stav 4. i 5. Zakona, za neke vrste usluga, mesto prometa usluga se ne određuje u skladu sa načelima koja su napred navedena i definisana u citiranim odredbama zakona, već se za svaku tu vrstu usluga nedvosmisleno određuje šta se smatra mestom prometa usluga.
Izuzeci kod određivanja mesta prometa usluga su:
- usluge u vezi sa nepokretnostima, uključujući posredovanje kod prometa nepokretnosti (član 12.stav 6. tačka 1. Zakona) – mesto prometa usluga je mesto u kome se nalazi nepokretnost, nezavisno od toga kome se pruža usluga. Mesto prometa usluga kod prometa nepokretnosti biće detaljnije regulisano podzakonskim aktom, čije se donošenje očekuje.
- prevoz lica – mesto gde se obavlja prevoz (član 12. stav 6. tačka 2. Zakona), nezavisno od toga kome se pruža usluga;
- prevoz dobara licu koje nije poreski obveznik – mesto gde se obavlja prevoz, a ukoliko se prevoz obavlja i u Republici i u inostranstvu, odredbe ovog zakona primenjuju se samo na deo prevoza izvršen u Republici ( član 12. stav 6. tačka 3. Zakona). Pod poreskim obveznikom, podrazumeva se poreski obveznik u smislu odredbi stava 4. i 5, Zakona. Ako se usluga prevoza dobara vrši poreskom obvezniku, mestom prometa usluge smatra se mesto u kom primalac usluge ima sedište, stalnu poslovnu jedinicu kojoj se pruža usluga, prebivalište ili boravište;
Mestom prometa usluga smatra se mesto gde su usluge pružene, ako se radi o:
- uslugama koje se odnose na prisustvovanje kulturnim, umetničkim, sportskim, zabavnim ili sličnim događajima (sajmovi, izložbe i drugo), uključujući i pomoćne usluge u vezi sa prisustvovanjem tim događajima, nezavisno od toga kome su pružene;
- uslugama organizatora kulturnih, umetničkih,sportskih i drugih događaja, pruženih licu koje nije poreski obveznik;
- pomoćnim uslugama u vezi sa prevozom (utovar, istovar, pretovar i slično), pruženih licu koje nije poreski obveznik;
- uslugama procene pokretnih stvari, odnosno radova na pokretnim stvarima, ako su pružene licu koje nije poreski obveznik;
- uslugama predaje jela i pića za konzumaciju na licu mesta, nezavisno od toga kome su pružene (član 12. stav 6. tačka 4. podtačka 1. do 5. Zakona).
Mesto prometa ovih usluga biće regulisano detaljnije podzakonskim aktom, čije se donošenje očekuje.
Ako se usluge organizatora događaja, pomoćne usluge u vezi sa prevozom, usluge procene pokretnih stvari i radova na pokretnim stvarima pružaju poreskom obvezniku, mestom prometa tih usluga smatra se mesto u kojem primalac usluga ima sedište, stalnu poslovnu jedinicu kojoj se pružaju usluge, prebivalište ili boravište.
Mestom prometa usluga za usluge iznajmljivanja prevoznih sredstava na kraći vremenski period, smatra se mesto u kome se prevozno sredstvo stvarno stavlja na korišćenje primaocu usluge, nezavisno od toga kome se pruža usluga (član 12. stav 6, tačka 5. Zakona).
Mestom prometa usluga za usluge iznajmljivanja prevoznih sredstava na period koji se ne smatra kraćim vremenskim periodom, pruženih licu koje nije poreski obveznik, smatra se mesto u kome primalac usluge ima sedište, prebivalište ili boravište (član 12. stav. 6. tačka 6. Zakona).
Ako se usluga iznajmljivanja prevoznih sredstava na period koji se ne smatra kraćim vremenskim periodom vrši licu koje je poreski obveznik – mestom prometa usluga smatra se mesto sedišta, poslovne jedinice, prebivališta ili boravišta primaoca usluga.
Kraćim vremenskim periodom smatra se neprekidni vremenski period koji nije duži od 30 dana, a ako se radi o plovilima, vremenski period koji nije duži od 90 dana.
Očekuje se donošenje podzakonskog akta kojim će se urediti šta se smatra prevoznim sredstvom za svrhu određivanja mesta prometa usluga.
Usluge pružene licu koje nije poreski obveznik, za koje se mesto prometa određuje prema mestu sedišta, prebivališta ili boravišta primaoca usluga (član 12. stav 6. tačka 7. Zakona), i to usluge:
- prenosa, ustupanja i davanja na korišćenje autorskih i srodnih prava, prava na patente, licence, zaštitne znakove i drugo;
- oglašavanja;
- savetnika, inženjera, advokata, revizora i sl., kao i prevodilaca za usluge prevođenja, uključujući i prevođenje u pisanom obliku;
- obrade podataka i ustupanja, odnosno davanja informacija, uključujući informacije o poslovnim postupcima i iskustvu;
- preuzimanje obaveze da se u potpunosti ili delimično odustane od obavljanja neke delatnosti ili korišćenja nekog prava, navedenih u okviru određivanja usluga iz člana 22. stav. 6. tačka 7. Zakona;
- bankarskog i finansijskog poslovanja i poslovanja u oblasti osiguranja, uključujući i reosiguranje, osim iznajmljivanja sefova;
- stavljanja na raspolaganje osoblja;
- iznajmljivanje pokretnih stvari, osim prevoznih sredstava;
- omogućavanje pristupa mreži prirodnog gasa, mreži za prenos električne energije i mreži za grejanje, odnosno hlađenje, transporta i distribucije putem tih mreža, kao i drugih usluga koje su neposredno povezane sa tim uslugama;
- telekomunikacija;
- radijskog i televizijskog emitovanja;
- pruženih elektronskim putem.
Usluge posredovanja kod prometa dobara ili usluga:
- koje se pružaju licu koje nije poreski obveznik – mesto u kojem je izvršen promet dobara ili usluga koje su predmet posredovanja;
- koje se pružaju poreskom obvezniku (osim onih koje se odnose na usluge povezane sa nepokretnostima) – mesto u kojem primalac ima sedište, stalnu poslovnu jedinicu, prebivalište ili boravište (član 12. stav 7. Zakona).
Izvor: porezi.blogspot.rs
Povezane vesti:
